بنام آرامش دهنده قلبها

چهل روز از آن واقعه دردناک و تکان دهنده (عاشورا) می گذرد .واقعه ای که دل هر شنونده ای را به درد می آورد.واقعا چه کسی می تواند خود را به جای حضرت زینب و امام سجاد (ع )بگذارد؟در این مدت چه بر سر اهل بیت اماممان آمد؟آیا به این فکر کرده ایم که چگونه می توانیم مزد زحمات بی دریغ آقا و مولایمان  امام حسین (ع)و اهل بیت و یاران باوفایش  را بدهیم؟ آن مولایی که فقط و فقط جهت رضای حضرت حق از جان و مال و عیش و نوش دنیا گذشت تا راه حق همیشه زنده و پاینده باشد.اما آیا ماهم حاضریم به خاطر خدا از خوشیهای زود گذر دنیا بگذریم ؟آیا حاضریم به خاطر خدا از رفت و آمدهایمان که جز ناراحتی خدادر آن نیست بگذریم؟ آیا حاضریم فقط وفقط به خاطر حضرت حق در خوشیها رو به سوی او ببریم؟

باید این را بدانیم که ما آرامش امروزمان را مدیون شهدای انقلاب اسلامی، که آنها هم پیرو شهدای کربلا بودند هستیم .

پس باید حواسمان را جمع کنیم تا فردای قیامت که نیاز فراوانی به شفاعت انبیا و اولیا وصلحا و شهدا و..... داریم ،آنها را نسبت به خودمان خشمگین نکرده باشیم.باید تلاشمان را جهت رضایت آنها چندین برابر نماییم.

التماس دعا